Amsterdams Kroonlantaarn Comité

Kroonlantaarn versus Ritterlantaarn

Op 23 september 2002 werd in het stadhuis een inspraakavond 'openbare verlichting' gehouden, waarop, naar aanleiding van onze kroonlantaarnfolders en de door de gemeente aan alle binnenstadsbewoners verspreide informatie, ongeveer 150 personen waren afgekomen. In zijn welkomstwoord zei de verantwoordelijke wethouder dat hij de stadhuiszaal nooit eerder zo vol had gezien.

Een bestaand prototype van de kroonlantaarn in de Amsterdamse binnenstad.	Computertekening van de nog te ontwikkelen 'Ritter-lantaarn' (Gemeente Amsterdam).

Nadat Rob van Maalschalkerwaart, verantwoordelijk voor het gemeentelijk onderzoek naar de vervanging van de huidige lantaarns, uit de doeken had gedaan dat zijn projectgroep tot de conclusie was gekomen dat de Ritterlantaarn vooral vanwege lichttechnische argumenten de voorkeur verdiende boven de kroonlantaarn, werd het woord overgedragen aan de overige aanwezigen. Mevrouw Dorothy Beynes, voorzitter van het kroonlantaarncomité, Walther Schoonenberg en Jos Brink hielden een doorwrocht of geestig pleidooi vóór de kroonlantaarn. Mevrouw Beynes las de schriftelijke inspraakbijdrage van Geert Mak voor, daarna werd de mensen in de zaal gelegenheid geboden hun zegje te doen.
Dat onze vereniging en Stadsherstel om restauratieve redenen voor de terugkomst van de kroonlantaarn pleiten is inmiddels bekend. Uit de zaal klonken echter ook de stemmen op van deskundigen die vertelden dat er geen steekhoudende lichttechnische argumenten zijn om voor de Ritterlantaarn te stemmen; met de huidige techniek is vrijwel elke lantaarn tegenwoordig aan de verlichtingseisen aan te passen, zonder dat dit nu zoveel extra hoeft te kosten. Ook het argument dat de kroonlantaarn, zoals de gemeente suggereerde, twee maal zo duur zou zijn als de Ritterlantaarn werd door lantaarnproducenten onder tafel geveegd. Een dame constateerde dat het er op lijkt dat vrijwel alle binnenstadbewoners voor de kroonlantaarn zijn, maar zij stelde ook dat nog eens goed gekeken moest worden naar de extra kosten; het prijsverschil speelt wel degelijk mee en zij zou het geld liever aan andere zaken besteden. Dit was echter het enige 'negatieve' geluid van de avond. De meeste aanwezigen bepleitten dat er ook kroonlantaarns bij hen in de straat kwamen en niet alleen op bijzondere pleintjes of op de hoofdgrachten. Een bewoner suggereerde dat de eventuele meerkosten misschien door niet-gemeentelijke instanties gesponsord zouden kunnen worden.
Tot slot merkt wethouder Frankfurther op dat hij de Ritter- en kroonlantaarn nader zal vergelijken op grond van kosten en verlichtingscapaciteit. "De mening van de zaal is volstrekt duidelijk. Het was een hartverwarmende bijeenkomst".

Zie ook:
- Inspraakbijdrage Geert Mak
- Bootjesactie

(Uit: Binnenstad 195, nov. 2002.)