Tun Fun

In het vorige nummer schreven wij dat er behoefte was aan een stedenbouwkundige en architectonische visie van het gemeentebestuur op de inrichting van het Mr. Visserplein. (Zie: Tun Fun.) Bij de commissiebehandeling van het Masterplan Wibautas, waarin ook dit plein is opgenomen, bleek er een visie te zijn, maar helaas één die alleen maar rekening hield met verkeer en bouwtechniek.

'Artists impression' van de gewraakte plannen voor het Mr. Visserplein

Uitgangspunt voor het Masterplan was, aldus de wethouder, het handhaven van de onderdoorgang, want op een zwevende tunnel kun je niet bouwen. Het verkeer wordt er omheen geleid en de tram blijft dwars door de openbare ruimte en over de onderdoorgang rijden. Punt. Alle eerder geuite gedachten over aanheling van de stedenbouwkundige structuur zijn kennelijk en passant en dus zonder enige openbare discussie in de prullenbak gedeponeerd. De gemeenteraad heeft inmiddels het voorstel overgenomen.
Kort voor de avond over het Masterplan Wibautas was er een hoorzitting over het plan voor het gebruik van de tunnel in de komende jaren. Daarbij werd ambtelijk met klem betoogd dat het om een tijdelijke invulling ging. De tijdelijkheid was zelfs een uitgangspunt voor het ontwerp geweest. In het kader van een nieuw op te stellen bestemmingsplan zou alles opnieuw worden bekeken. Is het vreemd dat je soms toch geneigd raakt het gemeentebestuur en zijn vertegenwoordigers niet onmiddellijk op hun woord te geloven? Dat is iets om heel treurig van te worden.

Herman Pinkse

(Uit: Binnenstad 193, mei 2002.)