![]() |
Het Huis De Pinto wordt overgedragen aan het AMF |
Volgens het in 1953 vastgestelde "wederopbouwplan" moest daar een brede
verkeersweg doorheen lopen, aansluitend aan de verbrede Jodenbreestraat en
Weesperstraat. Het tracé van de in uitvoering zijnde metro-oostlijn maakte van die
geprojecteerde sloopzone gebruik. Tegen de omvangrijke sloopoperatie bestond van
vele kanten bezwaar. Op 5 januari 1972 kwam in de gemeenteraad een motie van het
raadslid Pais (VVD) in behandeling, waarin werd voorgesteld om, bij de herbouw van
de buurt na de metro-aanleg, de historische stratenstructuur te volgen, dus geen brede
verkeersweg. Het College hield vast aan het twintig jaar tevoren vastgestelde plan en
werd daarbij gesteund door de Kamer van Koophandel, de vakbonden en de
winkeliersvereniging Kalverstraat-Heiligeweg. Daarachter stond het machtige
apparaat van de Dienst Publieke Werken (P.W.). Voor P.W. was het een prestigezaak.
Actiegroepen en heemschutters hebben zich niet te bemoeien met door de daartoe
aangestelde experts ontworpen projecten.
Het was, zo schrijft Auke Bijlsma in de AMF-publicatie, een zenuwachtige sfeer in de
raadzaal. "Halverwege de avond werd een D66-raadslid (tegen de weg) die griep had
met aspirientjes opgeknapt en per taxi aangevoerd. Het VVD-raadslid Goekoop stond
met het klamme zweet op zijn voorhoofd aan de telefoon, omdat zijn vrouw op
bevallen stond. We bezwoeren hem om nog een paar minuten te blijven tot de
hoofdelijke stemming die even over middernacht plaatsvond. Resultaat: de motie-Pais
werd aangenomen met 22 tegen 21 stemmen. Drie uur later werd de baby geboren."
Iets dergelijks gebeurde op de avondzitting van de Raad op 8 juli 1964. Wethouder
Den Uyl verdedigde het voorstel van Burgemeester en Wethouders om aan het
College de bevoegdheid te geven tot vrijstelling van de bepaling dat de open erven in
de z.g. keurblokken moesten worden aangelegd en onderhouden als tuin. Iedereen
begreep dat door de vrijstellingsbevoegdheid de deur zou worden opengezet voor vrij
parkeren op de groene binnenruimten. R.J. de Wit (PvdA) en drie andere raadsleden
dienden een motie in om dat te beletten. Die motie werd met één stem meerderheid
aangenomen, tot woede van Den Uyl.
Onze lezers weten dat nog altijd strijd moet worden gevoerd voor het behoud van de
grachtentuinen, maar zonder die ene stem meerderheid was deze strijd bij voorbaat
verloren geweest. De Nieuwmarktbuurt zou er uitgezien hebben als de Weesperstraat
zonder die ene stem méér voor de motie-Pais. Dubbeltjes op hun kant.
Geurt Brinkgreve
(Uit: Binnenstad 173, november 1998.)
Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.
Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.
Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.